Δύο προτάσεις από το «Αυλαία»: Ένα «κουλό» έργο και ένα μουσικοχορευτικό υστερόγραφο

Μ εξαίρεση το απροσδιόριστο «καφκικό» περιβάλλον στον «Πουπουλένιο», η επαρχιακή Ιρλανδία είναι κατά βάση ο τόπος δράσης των ηρώων του Μάρτιν ΜακΝτόνα. Με τον «Κουλοχέρη του Σποκέιν», ωστόσο, τα δρώμενα μεταφέρονται, για πρώτη φορά, σε αμερικανικό έδαφος, χωρίς να...

Read More

Αντίσταση και από το θέατρο

Ποιες είναι και πώς εξελίσσονται οι σχέσεις θεάτρου (και παραστατικών τεχνών, γενικά) με την τεχνολογία; Αυτό ήταν το θέμα του συμποσίου που διοργάνωσε η «Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών» στο πλαίσιο του Fast Forward Festival, υπό την εποπτεία της καλλιτεχνικής του διευθύντριας...

Read More

Δυνατός έρωτας, αδύνατη αγάπη στις «Θεατρικές συναντήσεις»

Η πειραγμένη εκδοχή του σεξπηρικού ρομαντικού δράματος «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2», που είδαμε στο θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» («Θεατρικές συναντήσεις 2014»), είναι μια παράσταση, για την ακρίβεια περφόρμανς, στην οποία εύκολα χρεώνει κανείς παραλήψεις που σχετίζονται...

Read More

Σατιρική…. κονσέρβα

Όλοι φαντάζομαι δεχόμαστε πως η σάτιρα είναι μια μορφή κριτικής, συχνά μαχητικής, προσώπων, φαινομένων και καταστάσεων αρνητικού χαρακτήρα. Μάλιστα, όσοι ασχολούνται μ’ αυτήν λένε ότι πρέπει να περιέχει τόσο λίγη κακία και τόσο πολύ πειστικότητα ώστε να προκαλεί χαμόγελο και...

Read More

Ρυθμικός, αλλά χωρίς βάθος ο «Μουνής» στο θέατρο «Αυλαία»

Να πω εξαρχής  ότι μ’ αρέσει ο θεατρικός λόγος της Λένας Κιτσοπούλου, δεν μπορώ όμως να πω το ίδιο και για τα θέματά της. Και εξηγούμαι. Αυτήν τη στιγμή δεν είναι πολλοί οι Έλληνες δραματικοί συγγραφείς που θα μπορούσαν να της παραβγούν στη χρήση της ελληνικής γλώσσας....

Read More

Θεατρικοί φόνοι και η ηδονή της Ζυστίν

Είναι τόσο πολλές οι παραστάσεις που τρέχουν αυτό τον καιρό στη Θεσσαλονίκη που και να θες δεν τις προλαβαίνεις. Και το χειρότερο είναι ότι οι περισσότερες είναι μόνο για δυο-τρία βράδια, με αποτέλεσμα μόλις το πάρεις είδηση ότι κάτι γίνεται έχει τελειώσει (ή σχεδόν)...

Read More