Μια βαλίτσα κι ένα χαντάκι

Μπορεί το έργο του Μάικ Κένι Το αγόρι με τη βαλίτσα να έχει πρωταγωνιστές παιδιά, να μιλά για παιδιά, να ψυχογραφεί παιδιά, όμως η όλη προβληματική του είναι τόσο κοντά μας που αφορά τον κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Γιατί ποιος δεν άκουσε για ιστορίες παιδιών που αναγκάζονται...

Read More

Το διεθνές Φεστιβάλ της Fujairah και ένα σχόλιο για το αραβικό θέατρο

Στο μυαλό του απλού Έλληνα πολίτη η Μέση Ανατολή ταυτίζεται πάντα με κάτι πολιτικό ή βίαιο, ποτέ με κάτι πολιτιστικό.  Μικρή απόδειξη το γεγονός ότι αγνοούμε παντελώς το αραβικό θέατρο, όποιο και να ‘ναι αυτό. Όλες οι επιλογές των καλλιτεχνών μας προέρχονται...

Read More

Οι πεταλούδες πετάνε ακόμη;

Μια εποχή συντηρητική τη διαδέχεται συνήθως μια εποχή πιο ανήσυχη. Για παράδειγμα, τον τρελό καταναλωτισμό και τον εύκολο (πλην όμως πλασματικό) πλουτισμό των 20s στην Αμερική τον διαδέχτηκε το βασανιστικό Κραχ των 30s. Τον υλισμό και το συντηρητισμό της κουλτούρας των...

Read More

From the Years of Utopia to the Years of Dystopia (Savas Patsalidis & Anna Stavrakopoulou, in: The Geographies of Contemporary Greek Theatre)

The problem with periodization, in any field, is to decide on what basis to establish the boundaries between one period and the next. There are no rules. Different nations and cultures have different models of periodization because they experience history...

Read More