
Η σαπουνόπερα
είναι “η τσίχλα των ματιών”. Το μελόδραμα “ η ηχώ του ιστορικά άφωνου
υποκειμένου”. Και πάει λέγοντας. Τα
τσιτάτα και τα γνωμικά δεν έχουν τελειωμό. Και δικαίως. Το μελόδραμα είναι το καθημερινό μας ψωμί, κατά πως
λέει και ο σπουδαίος Κουβανός...