Οι παγίδες της μεταποίησης: Bellελλέν

Bellελεν: Αυτός είναι ο υβριδικός (και ενδεικτικός) τίτλος της περφόρμανς που έφερε στη Θεσσαλονίκη (στο Black Box, στον χώρο όπου εδώ και λίγα χρόνια φιλοξενούνται οι πιο φρέσκες δουλειές) ο Δημήτρης Φοινίτσης, αφού πρώτα την παρουσίασε στην Αθήνα και αλλού....

Read More

Τζούλια χωρίς πάθη δεν είναι Τζούλια

Από τους μεγάλους εκπροσώπους της πρώτης φάσης του ρεαλισμού, ο Αύγουστος Στρίντμπεργκ, ήταν, κατά τη γνώμη μου, ο πιο τολμηρός στην αντιμετώπιση της φόρμας (βλ. για παράδειγμα, έργα τόσο διαφορετικά όπως ο σκληρός νατουραλισμός του Πατέρα και ο απόλυτος μοντερνισμός...

Read More

Τα ευρωπαϊκά βραβεία θεάτρου: ένας θεσμός σε παρακμή

Ταορμίνα, Τορίνο, Θεσσαλονίκη, Βρότσλαβ, Αγία Πετρούπολη, Κράιοβα. Αυτή είναι η διαδρομή των ευρωπαϊκών βραβείων θεάτρου από το 1987 μέχρι σήμερα. Στόχος τους η ενίσχυση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, της συνδημιουργίας, της μείξης των τεχνών, της καινοτομίας, της...

Read More

Σέξπηρ: τετρακόσια χρόνια μετά

Γουίλιαμ Σέξπηρ: ένας heavyweight champion. Μακράν ο δημοφιλέστερος θεατρικός συγγραφέας όλων των εποχών. Ως προς την αναγνωρισιμότητά του είναι περίπου στην ίδια κατηγορία με τους Κολόμβο, Νεύτωνα, Αϊνστάιν και Λούθηρο. Στο μυαλό των Βρετανών είναι η κορυφαία...

Read More