Θέατρο του οικείου και προβλέψιμου

   Ως ατομικές οντότητες είναι απόλυτα φυσιολογικό να ονειρευόμαστε τα μεγάλα και τα σπουδαία, ωστόσο στην πράξη το μεγαλύτερο μέρος της  ζωής μας  είναι φτιαγμένο από την ύλη μικρών, προβλέψιμων, κοινότοπων πράξεων. Ένα γαϊτανάκι από ασήμαντες, καθημερινές...

Read More

Ο «Χαλεπάς» στην Ιταλία και κάποιες παρατηρήσεις

Το ιταλικό φεστιβάλ VIET κάνει κάτι που αξίζει να το επιχειρήσουμε κι εδώ. Κατανέμει τις παραστάσεις του σε όλη την περιφέρεια της  Emilia Romagna, ώστε οι πόλεις της περιοχής να έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν έστω και ένα μικρό μέρος του συνολικού προγράμματος....

Read More

Ένα σκεπτικό για την αξιολόγηση των παραστάσεων

  Από την ημέρα που ολοκλήρωσε τον κύκλο της και αυτή η θεατρική (καλοκαιρινή) σεζόν, παρακολουθούμε ένα μπρα ντε φερ απόδοσης (ή αφαίρεσης) ευσήμων. Γνώριμο φινάλε. Η αγωνία της τακτοποίησης, η τοποθέτηση των θεατρικών πεπραγμένων του φεστιβαλικού (και όχι μόνο) θέρους...

Read More

Το βαθύ τραύμα της Θεσσαλονίκης στους δρόμους

  Το πιο βαθύ και ανομολόγητο τραύμα της Θεσσαλονίκης είναι η ιστορία της εβραϊκής της κοινότητας, οι περιπέτειες που οδήγησαν στο ξεκλήρισμά της. Τραύμα γεμάτο ενοχές και μνήμες. Και θεωρώ απόλυτα θετικό το γεγονός ότι ολοένα και πυκνώνουν οι μαρτυρίες, οι δημοσιεύσεις  και...

Read More