Εν αρχή ο συγγραφέας

O Φάρος είναι ένα έργο βαθιά γλωσσοκεντρικό, από αυτά που γοητεύουν όλους τους αγγλοσάξονες οι οποίοι, σε πείσμα των καιρών και των ….Γερμανών, εξακολουθούν να θεωρούν το θέατρο πρωτίστως τέχνη του συγγραφέα και μετά του ηθοποιού. Ο σκηνοθέτης είναι γερμανική (και...

Read More

Tοπία θανάτου και μνήμης

O χρόνος δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς μια ψυχή (να τον μετρήσει) Aριστοτέλης Tο θέατρο είναι ένας χώρος πρακτικών και στρατηγικών που αναπτύσσονται από τις τοπικές κοινωνίες για να επικοινωνήσουν πρώτα με την εγχώρια και κατόπιν με την αλλοδαπή αγορά (Ashcroft...

Read More

Όταν χορεύουν οι λέξεις

Πήγα στη μικρή σκηνή του «Αθήναιον» να δω τον «Νικόλαο Μάντζαρο» εντελώς απροετοίμαστος. Το κάνω συχνά αυτό με έργα που δεν γνωρίζω. Μου αρέσει ν’ αφήνω την παράσταση να με ξαφνιάσει, χωρίς να στριφογυρίζουν στο μυαλό μου λογής-λογής εικόνες και ιδέες από...

Read More

Tο θέαμα του σώματος και το υπερθέαμα της (ιατρικής) τεχνολογίας

Ένα παράδοξο συμβαίνει στις μέρες μας. Αν και ζούμε σε μια εποχή άκρως υλιστική και ωραιοπαθή, σχεδόν ναρκισσιστική, κατά βάθος αυτό που φαίνεται να ενδιαφέρει τον άνθρωπο πιο πολύ δεν είναι το ίδιο το σώμα του ως μάζα, αλλά τρόποι να το ξεχάσει. O άνθρωπος θέλει να...

Read More