Από το θέατρο του πολίτη στο θέατρο του κοσμοπολίτη

Τα ευρωπαϊκά έθνη στέκονται, αυτή τη στιγμή, στο κατώφλι μιας δεύτερης μοντερνικότητας, πολύ διαφορετικής όμως από το  έθνος-κράτος που αναπτύχθηκε στην καρδιά της (μοντέρνας) Βιομηχανικής Επανάστασης και επιβίωσε σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του 20ού αιώνα....

Read More

Το κλασικό χειροκρότημα, η μοντέρνα σιωπή και τα μεταμοντέρνα likes

Σε μια παράσταση πάντα προσέχω το χειροκρότημα, πότε και πόσο συχνά ο κόσμος χειροκροτεί,  εάν χειροκροτεί όρθιος και αν χειροκροτώντας φωνάζει ή σφυρίζει κιόλας. Μου αρέσει να συγκρίνω χειροκροτητές (ή γιουχαϊστές) από διαφορετικές χώρες. Μου αρέσει να βλέπω...

Read More

Ταμείο διά της απελπισίας

Είδα στο Αριστοτέλειο την πολυσυζητημένη και προβεβλημένη (απόλυτα αναμενόμενα και τα δύο) δουλειά του Λάκη Λαζόπουλου με τον τίτλο, Απελπισίτο. Μια επιθεώρηση η οποία έχει να κάνει με τη φτώχεια, τα ζόρια που τραβάει ο Νεοέλληνας να επιβιώσει, γι’ αυτό και σκέφτηκα...

Read More