Online Θέατρο και εκπαίδευση
Τεχνολογία, θέατρο και τα σφαχτάρια της Κιτσοπούλου
Από την εποχή της βαριάς
βιομηχανικής παραγωγής, της μαζικής κατανάλωσης, της γραφειοκρατικής οργάνωσης
και του κοινωνικού κομφορμισμού, περάσαμε σε μια μεταβιομηχανική (για την
ακρίβεια τεχνολογική) εποχή, η οποία έχει
ξεφύγει από τον έλεγχο του συγκεντρωτικού (και τοπικού) εργοστασίου, με
κατεύθυνση πιο ανοικτούς, πλανητικούς χώρους, πιο ευέλικτους σε ό,τι αφορά τις
επιλογές στρατηγικής, πιο ασαφείς ως προς τα όριά τους και σαφώς πιο
επεκτατικούς και πολιορκητικούς ως προς τις δυνατότητες και τις προθέσεις τους.
Περί ονόματος και ταυτότητας: Αφρικανο Αμερικανός ή Αφροαμερικανός
Τελικά ποιος όρος είναι
ο σωστός (ή ο πιο αποδεκτός); Διαβάζοντας τα εκτενή ρεπορτάζ με αφορμή τη δολοφονία του
Τζωρτζ Φλόυντ, είναι προφανές πως στη χώρα μας συνεχίζει να κυριαρχεί ο όρος «Αφροαμερικανός». Δεν είναι
λάθος. Δεν είναι όμως και ο πολιτικά ορθότερος , καθώς εδώ και πολλά χρόνια,
τουλάχιστο τριάντα, έχει αντικατασταθεί από τον όρο African
American
(Αφρικανο Αμερικανός).
Ποιοι δικαιούνται να κρίνουν τη (θεατρική) τέχνη;
Η Γιολάντα Μπονέλ, (κατά το ήμισυ Ινδιάνα Anishinaabe και κατά το άλλο ήμισυ Νοτιο-ασιάτισσα) , συγγραφέας
και ηθοποιός από το Βορειοδυτικό Οντάριο του Καναδά, σε πρόσφατη συνέντευξή της
στη μεγάλη εφημερίδα του Τορόντο Globe (21 Φεβρ. 2020), δήλωσε ότι η όποια κριτική ασκείται στο έργο της είναι καλοδεχούμενη εφόσον προέρχεται
από άτομα που γνωρίζουν σε βάθος τον ευρύτερο κοινωνικό και ιδεολογικό χώρο μέσα
στον οποίο γεννιέται και αρθρώνει ένα έργο.
