Ένας αλλιώτικος Καραγκιόζης

Η Λένα Κιτσοπούλου ξέρει να γράφει.  Αισθάνεται τις λέξεις, τη μουσικότητα και τη ρυθμικότητά τους. Ο λόγος της έχει μια γοητευτική προφορικότητα που σε συμπαρασύρει. Λόγος καθημερινός, χυμώδης, γρήγορος, τρυφερός στην τραχύτητά του, αγαπησιάρικος στην επιθετικότητά του, κοφτός, άμεσος, περιπαιχτικός, ελευθεριάζων. Ρισκάρω να πω ότι δεν έχουμε αυτή τη στιγμή συγγραφέα που να μπορεί να της παραβγεί σε αυτόν τον τομέα. Έχει το χάρισμα, ένα αισθητήριο που τη βγάζει στο ξέφωτο του λόγου και την κάνει να ξεχωρίζει. Όμως:

Read More

Tο Tηλεοπτικό Mελόδραμα (Kοινώς, Σαπουνόπερα) σε Close Up, Profil και En Face

Σαπουνόπερα: Xαρακτηρισμός τηλεοπτικού προγράμματος δραματικού περιεχομένου, που παρουσιάζεται συνήθως σε εβδομαδιαία βάση και είναι σπονδυλωμένο γύρω από μια κυρίαρχη αφήγηση που απαρτίζεται από διαπλεκόμενες επιμέρους «μικρο-αφηγήσεις», οι οποίες αναφέρονται στις έντονες διαπροσωπικές σχέσεις μιας συγκεκριμένης ομάδας χαρακτήρων, χωρίς κάποιο ορατό τέλος στον αφηγηματικό τους καμβά, καθώς ο χρόνος της αφήγησης είναι αυτός που καθορίζει την πορεία και τον τρόπο αφήγησης.¹ Ό­πως σε ένα τυπικό θεατρικό μελόδραμα, έτσι και εδώ οι ιστορίες προσφέρουν μια σειρά από ακραίες καταστάσεις που λειτουργούν διαρκώς στην κόψη του ξυραφιού.

Read More

The "Suppliants" of Our Post-Tragic Times

The course of human history carries the visible footprints of millions of people who, for various reasons, found themselves displaced. There is no phase in human history that does not carry stories of all these “other” people. This paper has two parts. Τhe first examines Aeschylus’ The Suppliants, the first play in drama history that interweaves issues of otherness, nationality, religion, body politics, love and sexuality, society and individual decision. Τhe second part examines how 21^st century artists appropriate this ancient myth in order to discuss similar burning issues of our times, like immigration and uprootedness. Among the contemporary examples used is Peter Sellars’ production of Euripides’ The Children of Hercules and Charles Mee’s Big Love , an adaptation of Aeschylus The Suppliants.

Read More

Το θέατρο της πόλης: ελπίδες και πολλές ανησυχίες

Όσοι παρακολουθούν τα θεατρικά πράγματα της Θεσσαλονίκης τα τελευταία χρόνια πρέπει να έχουν διαπιστώσει ότι το κοινό που γεμίζει πλέον συστηματικά τις αίθουσες ελάχιστη σχέση έχει με το προ 30ετίας ή ακόμη και 20ετίας κοινό, εκείνο το μεσοαστικό, κάπως συντηρητικό και, όπως συνηθίζαμε να λέμε τότε ειρωνικά εμείς οι νεότεροι, το "σαββατολουσμένο" κοινό, που πριν πάει στο θέατρο περνούσε και από το πλησιέστερο κομμωτήριο για  να ολοκληρώσει εμφάνιση εξόδου.

Read More