Το fringe του Εδιμβούργου εγκαινιάστηκε το 1947 και είναι ίσως το μοντέλο εκείνο που επηρέασε καθοριστικά
την εξέλιξη των σύγχρονων φεστιβάλ. Τα στατιστικά νούμερα μιλούν για περίπου 280
sites, 2.600 θεάματα, 20.000 καλλιτέχνες και ένα
εκατομμύριο επισκέπτες. Mια πραγματική αγορά που υπολογίζεται ότι αποφέρει
στη σκοτσέζικη οικονομία περί τα ογδόντα εκατομμύρια λίρες.
-
Aπό την ποιητική του μοντέρνου στην ποιητική του μεταμοντέρνου: εμπλουτισμένος πίνακας
Πώς ερμηνεύω τον κόσμο όπου συμμετέχω; Και τι είμαι μέσα σ’ αυτόν;
Μια τραγωδία μεταδραματική: «Αγαμέμνων» από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης στον «Κήπο»
Ο «Αγαμέμνων» είναι ένα έργο που κάλλιστα θα μπορούσε να φέρει τον τίτλο,
«Κλυταιμνήστρα”, γιατί απλούστατα η Κλυταιμνήστρα είναι αυτή που κυριαρχεί στη
σκηνή και στο μυαλό του θεατή. Η Κλυταιμνήστρα είναι αυτή που θέτει τα προς
συζήτηση ζητήματα. Αυτή είναι που προκαλεί και προσκαλεί, που αναστατώνει και
περατώνει.
Φεστιβαλικός καύσωνας
Με
τον ερχομό του καλοκαιριού έρχονται κατά κύματα και τα φεστιβάλ. Είναι τόσο
πολλά και γεωγραφικά τόσο απλωμένα που μοιραία σε κάνουν να διερωτηθείς κατά
πόσο όλη αυτή η καλλιτεχνική λαίλαπα προωθεί τον πολιτισμό μέσα από την καρδιά
(μας) ή πρόκειται για ένα (ανομολόγητο) σύμπτωμα πραγματιστικής εκλογίκευσης
της τέχνης του Διονύσου, ένα είδος (και) πολιτικού τυχοδιωκτισμού και
διαθέσιμου μπάτζετ;
Το δράμα της απώλειας
Δεν συναντούμε συχνά αυτό το
φαινόμενο, τουλάχιστον στον τόπο μας. Όταν θέλουμε να δούμε μια παράσταση,
συνήθως κλείνουμε μια, άντε δυο βδομάδες πριν. Όχι, όμως, στην περίπτωση του
«Βυσσινόκηπου» του Τσέχοφ που παίζεται εδώ και μήνες στη Βίλα Καπαντζή από την
Πειραματική Σκηνή, η οποία, μετά το κλείσιμο της μόνιμης στέγης της στο Αμαλία,
ασκείται σε μια γόνιμη (τελικά) περιπλάνηση.
Προβλέψιμος «Επιθεωρητής»: Γκόγκολ στο Θέατρο Κήπου
Αν και ο
«Επιθεωρητής» του Γκόγκολ (1836), θεωρείται από πολλούς μια από τις διαχρονικότερες
και πληρέστερες κωμωδίες, ένας καλός συνδυασμός αριστοφανικής τρέλας και
μενανδρικής καυστικότητας, έχουν γίνει δεκάδες διασκευές, μέχρι και αντικατάσταση
των ηθοποιών από κούκλες. Και το ερώτημα εύλογο: αφού είναι τόσο τέλεια, γιατί
όλες αυτές οι διασκευές;