O μαγικός ρεαλισμός του Jose Rivera


Eάν δούμε το αμερικανικό θεατρικό έργο στο σύνολό του, θα διαπιστώσουμε ότι ο όγκος του αποτελείται από ένα σώμα κειμένων επικεντρωμένων κατά κύριο λόγο στην ορατή, τη μετρήσιμη όψη των φαινομένων και ελάχιστα σε κάποια κρυμμένη ή άλλη (αφηρημένη) διάστασή τους. Ό,τι δεν μπορεί να εκλογικευτεί είτε μένει εκτός είτε κατατάσσεται στα “παράλογα” φαινόμενα, στα ακραία ή ακόμη και στα “μη αμερικανικά”. Kαι αυτό όχι γιατί το άνοιγμα σε άλλους κόσμους φοβίζει φιλοσοφικά, αλλά γιατί φοβίζει (πρωτίστως) εισπρακτικά.
Share:

Απόσταξη ουσιών: Η «Ερωφίλη» συνοπτικά στην «Αυλαία»



Ερωφίλη: η μία από τις τρεις σωζόμενες τραγωδίες του κρητικού θεάτρου (οι άλλες δύο είναι «Ζήνων» και «Ροδολίνος»). Δείγμα κλασικίζουσας δραματoυργίας, σε δεκαπεντασύλλαβο στίχο με ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία. Αποτελείται από πρόλογο, πέντε πράξεις και ιντερμέδια (αυτόνομα μουσικοχορευτικά επεισόδια που παρεμβάλλονται μεταξύ των πράξεων). Το έργο διαδραματίζεται στην Αίγυπτο.
Share:

Η διαχρονικότατα της διαφθοράς: Μια διασκευασμένη αντι-όπερα στο «Αθήναιον»





Εξήντα δύο φορές επαναλήφθηκε η «Όπερα του ζητιάνου» μέσα σε μια σεζόν (1728). Ρεκόρ δημοφιλέστερης παράστασης μέχρι τότε και το μοναδικό αξιόλογο δείγμα της πάλαι ποτέ ανθούσας σατιρικής όπερας μπαλάντας, ένα είδος στο οποίο κατέφυγε ο Τζων Γκέι, με σκοπό να σατιρίσει τη σοβαροφάνεια της ιταλικής όπερας, την οποία ο κόσμος παρακολουθούσε πιο πολύ για το θέαμα που πρόσφερε παρά για την ιστορία και τις ιδέες της.
Share:

Η περφόρμανς της βίας: Τα «47α Δημήτρια» στο «Άνετον»




 Η ζωή σήμερα μοιάζει μ’ ένα κολάζ διάσπαρτων εικόνων, λόγων, ήχων. Κινείται σε ρυθμούς ζάπινγκ, με τα ερεθίσματα ν’ αλλάζουν  σε χρόνο ντε τε, χωρίς τη δυνατότητα εκλογίκευσής τους. Γι’ αυτό με γοητεύει η προσπάθεια των νέων καλλιτεχνών να σχολιάσουν τη ζωή ή στιγμιότυπά της, μέσα από θραύσματα. Παρακολουθώ τον τρόπο που επιχειρούν να διαχειριστούν όλη τούτη την ατίθαση διασπορά, τη χωροχρονική όσο και εννοιολογική. Δεν επιτυγχάνουν πάντα. Αραιά και πού. Το καταλαβαίνω.
Share:

Μια διασκευή που μας αφορά: Ένας αλλιώτικος Ληρ στην ΕΜΣ





Οι διασκευές κλασικών κειμένων είναι εδώ και χρόνια στην ημερησία διάταξη. Όπως είναι παράλληλα και οι αποτυχίες τους. Δεν είναι εύκολη δουλειά η διασκευή. Θέλει ξεκάθαρη άποψη, τόλμη, φαντασία, έρευνα και βεβαίως ταλέντο. Ό,τι ακριβώς είχε η αριστουργηματική διασκευή του σεξπηρικού βασιλιά Ληρ από τη βερολινέζικη (διαδραστική) ομάδα  She She Pop στην ΕΜΣ (στο πλαίσιο των «Δημητρίων»).
Share:

Αναγνώστες

Translate

ΣΑΒΒΑΣ ΠΑΤΣΑΛΙΔΗΣ / SAVAS PATSALIDIS

ΣΑΒΒΑΣ ΠΑΤΣΑΛΙΔΗΣ / SAVAS PATSALIDIS

CURRICULUM VITAE (CV)/ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Critical Stages/Scènes critiques

Critical Stages/Scènes critiques
The Journal of the International Association of Theatre Critics

USEFUL LINKS/ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

ARTICLES IN ENGLISH

ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ / ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΕΣ-CURRENT REVIEWS (in Greek)

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ (FOR GENERAL READING)

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΑΡΘΡΑ (SCHOLARLY PUBLICATIONS--in Greek)

Περιεχόμενα

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Recent Posts